Als we het begeleidende schrijven moeten geloven, liet Scott Morgan alias Loscil zich voor zijn zevende album inspireren door de schepen die langs een park aan de Vancouverse waterkant voeren. Het klopt aardig met het geluid: trage, brede ambient, met veel lage tonen, en af en toe een gesmoorde beat als het stampen uit een machinekamer. Dat leidt tot mooie muziek, zeker op de meer uitgewerkte nummers, zoals Hastings Sunrise, dat door een elektrische piano een bijna jazzy accent krijgt. Of Fifth Anchor Span, waarop diezelfde piano en eenzame gitaaraccenten triest om elkaar heen waaien. Maar als geheel lost Morgan de verwachtingen die veel mensen hadden na zijn vorige album voor Kranky, Endless Falls, niet in. Het nummer van die plaat dat iedereen zich voor de geest haalt wanneer hij ter sprake komt, is The Making Of Grief Point, de afsluiter-met-voice-over. Zon bepalende track waarin alles samenkomt heeft Sketches niet; het is veel eerder een verzameling, inderdaad, schetsen. Ook de nieuwe richting die de kille sfeer en klassieke elementen op Coast /Range/Arc uit 2011 leken in te leiden, heeft Morgan hier weer verlaten. Sketches From New Brighton heeft meer weg van Plume, met een gedempter geluid, en is daarmee gewoon nog een Loscil. Mooi, warm, consistent, uitstekend gemaakt, maar geen uitschieter. Geschikt voor de die hard-fans van Loscil of van warme, filmische ambient, zoals Solo Andata, The Sight Below of Andrew Thomas. Nieuwkomers verwijzen wij nog immer graag naar Endless Falls.