Sweet Sixteen. Het lijkt ons een jaartal dat niet te vieren valt, maar goed. Zestien jaar terug opende G-Stone hun kantoor in de binnenstad van Wenen en maakte het label een vliegende start. Amper een jaar na hun eerste release kreeg het label al mythische allures toegedicht en werden Peter Kruder & Richard Dorfmeister niet alleen een keurmerk, maar ook een goed alternatief voor de elektronische bossa nova die uit buurland Duitsland met Jazzanova en Trüby Trio kwam overgewaaid. Kruder & Dorfmeister werden de beschermheiligen van de lounge. Een term die in essentie te eng was voor het duo dat nooit hun voorliefde voor hiphop, drum&bass en elektronica onder stoelen of banken stak. De hype ging liggen en Dorfmeister en Kruder gingen elk hun weg. De relatieve rust die aanbrak, gaf het label de mogelijkheid om zichzelf te herbronnen. Toch waren het vooral Tosca en Peace Orchestra, de nieuwe projecten van Kruder en Dorfmeister, die haast alle aandacht opeisten. Zestien jaar na hun eerste release brengt het label een dubbele compilatie op de markt. Op het eerste schijfje krijgen we zestien klassiekers (heerlijk om te horen hoe onverslijtbaar Fuck Dub Pt. 1&2 van K&D nog steeds is). Toch is het vooral de tweede kant met enkel nieuwe nummers die het meest ons aandacht trok, al was het maar om te horen hoe het label anno 2010 klinkt. En dat levert geen verrassingen op. G-Stone is misschien iets meer dansbaar, maar het label flirt nog steeds met lounge, zijdezachte hiphop, soul en elektro (de grote interesse van Kruder in het genre is daar niet vreemd aan) en weet men de hoge kwaliteitseisen mooi te vullen. Voor fans is het echter vooral Aikon, de eerste samenwerking in jaren van Kruder & Dorfmeister, die deze verzamelaar de moeite maakt.