Dreiging en dread zijn Kevin Martin niet vreemd, getuige zijn output als The Bug en helft van Techno Animal, maar de angst en onheil die er van ‘Sirens’ uit gaat, is van een andere, veel persoonlijker orde. In 2014 verloor Martin tijdens de geboorte van zijn eerste kind eerst bijna zijn vrouw, en in de maand er na vervolgens ook bijna dat kind. ‘Sirens’ is een muzikaal document van Martins gevoelsleven gedurende die periode. Een uur lang krijg je als luisteraar een dikke, drukkende ambient massa over je heen gelegd, waar een constante dreiging vanuit gaat. Dronende, galmende synthesizers en schurende bastonen wassen af en aan in dikke golven. Het mistige geluid werkt desoriënterend, en het gevoel voor het voortschrijden van de tijd gaat langzaam verloren. Beats zijn er niet, maar her en der manifesteert zich een diepe hartslag waarvan je vreest dat hij zomaar kan ophouden. Zo naakt emotioneel als de laatste King Midas Sound is ‘Sirens’ niet, maar binnen Martins doorgaans heftige muzikale vocabularium is het toch zeer introspectief. De titel van de afsluiter ‘A Bright Future’ is een stuk optimistischer dan de muziek die er schuil achter gaat: terwijl sirenes langzaam wegsterven, blijft er een voorzichtig thema over, dat zeker niet onvoorwaardelijk hoopvol is. Je weet nooit wat er verderop in de schaduw schuilt.