Het Zwitserse trio Flimmer, ontstaan uit de hardcore-as van onder meer Little Green Scientists en Mine is een vreemd geval. De voortdurende bezettingswissels houden de mannen niet tegen om onnavolgbare, van een overdosis breaks voorziene, metametal uit hun mouwen te schudden. Hardcore, thrash, grindcore en metal zijn de hoofdingrediënten. Flimmer gaat echter minder voor de hand liggend om met de muzikale erfenis. Twee basgitaren, een drumkit en schreeuwerige zang vormen de basis, waaraan analoge synthesizer wordt toegevoegd indien nodig. Gitaren heeft de band een banvloek opgelegd en dat is al vreemd voor een groep die richting metal neigt. Korte songs, het merendeel haalt niet eens de minuut, dwingen ons om te luisteren, anders is elk nummer al voorbij zonder dat we het door hebben. Naked City in zijn begindagen kan een aanwijzing zijn voor het geluid van deze mannen, maar gooi er dan wel de jazz uit, want daar houden ze niet van. Flimmer komt uit het DIY-milieu waar stevige punk de hoofdmoot vormde, en dat is aan dit schijfje te horen. Korte erupties, meestal behoorlijk snel, sleuren ons een kwartier mee om dan in alle stilte een paar minuten af te wachten voor een afsluitend crescendo van een paar seconden.