Sightseeing Bizarre

Roger Rotor belichaamt de sound van de eerste generatie muzikanten op het Duitse Ant-Zen: technoïde industriële elektronica met veel distortion en onvermoeibaar doormarcherende ritmes. Of met andere woorden: voer voor de alternatieve dansvloer want Rotor verliest de groove, hoe basic ook, nooit uit het oog. Ook anno 2012 mag deze Zwitser, hoewel er maar liefst negen jaar zit tussen ‘Sightseeing Bizarre’ en zijn vorige album ‘Malleus Maleficarum’, tot nader order tot het kamp worden gerekend waar acts als Sonar, Vromb of Synapscape de dienst uitmaken. Qua attitude is het best wel punk en onderhuids borrelt een electrofeel, maar ‘Sightseeing Bizarre’ is en blijft een album dat thuis veel minder tot zijn recht komt dan onder de stroboscopen in donkere undergroundhol.
Dark ambient en drones zijn de bodem waarop het Nederlandse The [Law-Rah] Collective al enkele jaren prima gedijt. De ruim twintig minuten durende opener ‘From A Distance’ lijkt dat alleen maar opnieuw te bevestigen. Op ‘Fields Of View’ en dan meer specifiek in nummers als ‘Power’, ‘The Lie’ en ‘From Here’ gaat het trio – ditmaal Bauke Van Der Wal, Hiekelien Van Den Herik en Martijn Pieck- echter meer dan ooit de popkant uit. Vooral de stem van Van Den Herik duwt The [Law-Rah] Collective in de richting van dreampop en narcotische triphop en dat is een beslissing die we alleen maar kunnen toejuichen, in tegenstelling tot de flarden spoken word die opduiken in de titeltrack. Hoe dan ook, deze Nederlanders blijven zichzelf zoveel mogelijk vernieuwen en dat maakt dat op elk album – we zijn ondertussen aanbeland bij nummer acht- telkens weer iets anders te ontdekken valt.
‘Hypnos/Transe’ werd opgenomen op 12 mei 1995 in het kader van het VPRO radioprogramma ‘De Avonden’ en twee jaar later postuum uitgebracht in een oplage van 600 genummerde stuks door Staalplaat in hun gereputeerde ‘Mort Aux Vaches’-reeks waar ook Yellow Swans, Machinefabriek, Muslimgauze of Tim Hecker in de catalogus pronken. Maeror Trio was een trio dat actief was tussen 1988 en 1996 en daarbij een flinke discografie uitbouwde met behulp van een sound die minutieus werd gesponnen door met allerlei elektronica bewerkte gitaren. Het trio balanceerde daarbij op de koord tussen ambient (noise), drones en dromerige soundscapes. Na hun split gingen twee leden van het trio overigens verder als Troum en dan weet de aandachtige lezer uit welke richting de wind waait. ‘Hypnos/Transe’ bestaat uit drie lange nummers die gezien kunnen worden als drie bewegingen in een symfonie. ‘Initiation’ trekt het geheel uitgesproken dromerig op gang, maar gaandeweg ontbindt het trio enkele droneduivels. Het noisegehalte neemt in ‘Alternation’ geleidelijk toe, al vervelt Maeror Tri nooit tot pure noise. Detoneren, en dat mag met het geluid van fluitende bommen en explosies letterlijk worden genomen, doet ‘Hypnos/Transe’ met afsluiter ‘Expansion’. Deze reissue is nergens essentieel, ook niet als heruitgave zelf, maar voor wie zijn Maeror Tri-collectie graag aanvult of nu pas aanpikt, is deze herkansing best wel goed nieuws.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
RogerRotor_SightseeingBizarre
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!