Chadbucket staat voor een éénzaat uit een Nederlandse middelgrote stad die verzot is op doorleefde Americana. De man heeft echter een ferm nadeel: westerns, cowboyboots, stoere hoeden en woestijntrash zijn in het van water verzengde Nederland niet echt deel van de landelijke cultuur. De promotiefoto toont de man met kind op schoot, gezeten in een dringend aan opruiming toe zijnde binnenkoer, die meteen weergeeft waaraan het de man ontbreekt: echtheid, realiteit. Chadbucket heeft wel een lage stem, maar die klinkt nergens rauw en kapot genoeg om zijn passioneel gebrachte, aan blues verwante, songs voldoende geloofwaardigheid mee te geven. De tien nummers zijn superprofessioneel op de band gezet, zonder foutje of kraakje, en ook hier begeeft hij zich mijlenver van het zo geliefde Americana-genre. Gezapig en lui, dat wel, braaf ook, zeer radiovriendelijk en live een trio. Daarmee is alles gezegd.