Beter goed gejat dan slecht verzonnen moet Mrs. Jynx hebben gedacht. Dat zijn tegeltjesspreuken voor boven het urinoir, maar het zaakje Shark Carousel stinkt. Geenszins wanstank, want zon verhaal wordt het niet. Wellicht neemt Planet Mu mij in het ooitje en is Mrs. Jynx helemaal geen Hannah Davidson uit Manchester. Want dit moet wel een alter ego van labelbaas Paradinas aka µ-Ziq zijn. Maar dan wel stiekem samen met Plaid. Alsof Warp nog een lade met onuitgebrachte instrumentals heeft opentrokken. Mrs. Jynx hanteert exact het dromerige synthesizerspel van µ-Ziq. Schuif daar de luie beats van Plaid onder en tien jaar Warp-elektronica wordt in een album samengevat. Een knik naar inspiratoren mag altijd, maar één van dergelijke volmaaktheid zorgt voor hoofdkrabberij. Wellicht beter om de achterdocht te laten voor wat het is en gewoon genieten van de nostalgie, want stiekem smaakt het heerlijk. Maar misschien heb ik te lang het elektronicaalfabet van 1993 niet meer op de speler gehad. Wie Mrs. Jynx ook moge zijn, de originaliteitprijs gaat Shark Carousel schaterlachend voorbij. Maar voor het laten herleven van het gevoel van toen geef ik een schouderklopje. Voor heel even gaan we terug naar de zoete zomers van begin jaren 1990, toen de wereld voorgoed veranderde, door dat dat ene label uit Sheffield.