Spider Goat Canyon komt uit Melbourne, Australië en slaagt erin om via eindeloze improvisatiesessies uit te komen bij achttien tracks, samen goed voor 72 minuten, die bol staan van halsbrekende krachttoeren. Heel ingewikkelde drumpatronen domineren de sound van het trio. Groovy mathrock zou een potentieel etiket kunnen zijn, maar de vocals die klinken als de bastaardzoon van Iggy Pop en Buzz Osbourne geeft extra cachet. Alhoewel de plaat voornamelijk instrumentaal is, zorgen net die vocale uitbarstingen voor wat afwisseling op de plaat. Achttien nummers is net een beetje te veel van het goede om als luisteraar aandachtig te blijven. Spider Goat Canyon doet een geslaagde poging om de ingewikkelde patronen van de jazz te verwerken in een logge sound met referenties aan Melvins, Queens Of The Stone Age maar net zo goed aan Neurosis en Black Sabbath. Wat eerst vertrouwd klinkt en aan metal doet denken, verschuift een paar tellen later richting de helse sound van Laughing Hyenas. Bij momenten is het best moeilijk om de vinger te leggen op de muziek van deze aussies, zo inventief gaan ze met hun traditionele drums bas gitaarbezetting om. Een aangename verrassing.