Het is even wennen. Toch heeft de stem van de Nederlandse zanger/toneelspeler Hans Dagelet op de cd Selling Hoovers In Mojave veel weg van die van Don van Vliet, alias Captain Beefheart. Selling Hoovers In Mojave is het resultaat van een project dat het Utrechtse Rosa Ensemble vorig jaar initieerde. Hierin werd een hommage gebracht aan de legendarische Amerikaanse zanger/muzikant Don van Vliet wiens naam diens Nederlandse afkomst verraadt.
Het Rosa Ensemble is een gezelschap dat zich doorgaans beweegt op het gebied van de hedendaagse gecomponeerde muziek. Niettemin, en dat heeft deze groep gelijk met bijvoorbeeld het Kronos Quartet, hebben de leden van Rosa een pop-achtige instelling gemeen. Die instelling uit zich onder meer in projecten rond lounge-muziek, maar ook met elektronica en nu dus met Captain Beefheart.
De teksten van Van Vliet werden door Alexander Peterhans en Rosa-leider Daniel Cross vertaald in het Nederlands en waar nodig met enige creativiteit aangepast. Alle teksten, de door Dagelet gezongen vertalingen en de oorspronkelijke lyrics staan in het bijgesloten boekje en alleen al die teksten vormen een bron van genot.
Muzikaal staan de songs op Selling Hoovers In Mojave dicht bij de originelen, maar niet te. Net als de teksten, zijn de oorspronkelijke melodieën met de nodige vrijheid, maar met eerbied voor de oorsprong, aangepast aan de bezetting van het voor de gelegenheid negen-koppige Rosa Ensemble. De (h)eerlijke waanzin van Captain Beefheart blijft voortdurend bewaard.
Selling Hoovers In Mojave is de derde uitgave van een nieuw label: Bonte Koe Records vernoemd naar het onderkomen van het Rosa Ensemble en bevriende groepen/muzikanten in Utrecht. Andere releases zijn de mini-cd Lemoncurry van Eggmen, de een half uur durende vinyl-uitgave Scene van de groep In Julias Mind, de fraai verpakte cd MTV van Orange en de verzamelaar Monster 01 (met 24 stukken van alle aan de Bonte Koe gelieerde groepen en muzikanten, waaronder de hierboven genoemde bands, maar ook artiesten/ensembles als Jeroen Kimman, Esquire Saxofoon Kwartet, Durk Attaturk en Orange).
Met name de verzamelaar geeft goed aan wat dit nieuwe label nastreeft: een vrolijke mix van serieuze hedendaagse muziek met speelse, lichte avantpop en elektronische muziek.
Eggmen grossiert in vriendelijke liedjes rond de (ietwat te) beheerste zang van Annemiek Harreman. Echt opzienbarend is het allemaal niet, maar je hoort wel dat ze er lol in hebben. Van de Bonte Koe-releases staat Oranges MTV het meest verankerd in de traditie van recht-toe-recht-aan rockn roll vandaar wellicht de veelzeggende titel. Slecht is het allemaal niet, de muziek van Orange zal menig feestje opfleuren, maar een zekere overbodigheid kan dit schijfje helaas niet ontzegd worden.
Een stuk leuker en vooral frisser klinkt In Julias Mind, vooral vanwege de nadrukkelijk akoestisch aanpak en de gastbijdragen van strijkers en blazers een verademing in dit door elektronica en laptops overheerste tijdperk. Inhoudelijk varieert de groep tussen post rock en een soort folk/country-muziek. Dit alles gekruid met (even banale als prikkelende) elementen uit de pop- en jazz-geschiedenis, die het geheel een aangename kleuring geven.
Al met al kun je je afvragen of deze vijf schijfjes een goed beeld geven van wat Bonte Koe Records voorstaat. De nadruk ligt wat te veel op doorsnee pop, en daarvan is al te veel voorhanden. De Captain Beefheart-cd, de vinyl-uitgave van In Julias Mind springen er in positieve zin uit en ook de verzamelaar doet meer verwachten. De toevoeging 01 bij de verzamelaar doet vermoeden dat er vaker van deze verzamelaars zijn te verwachten. Laten we hopen dat het daar niet bij blijft en dat er op dit nieuwe label in de toekomst ook wat inhoudelijk belangrijker releases verschijnen.