Een verplicht wonder, zo doopte Catherine Christer Hennix het trio dat zich uitkristalliseerde nadat ze in 1971 vanuit New York terugkeerde naar Zweden. Geïnspireerd door het werk van La Monte Young met alternatieve stemmingen en drones had ze een aantal jazzmusici gerekruteerd om muziek te spelen met een vergelijkbare spanningsboog, en met de kleinere afstanden tussen tonen die ze bij haar grote voorbeeld gehoord had. Het stuitte voornamelijk op onbegrip, en ze ging door met haar broer Peter en Hans Isgren. Op ‘Selections From 100 Models Of Hegikan Roku’, opgenomen in 1976 tijdens het enige concert dat The Deontic Miracle verzorgde, spelen de Hennixen versterkte renaissance hobo’s, terwijl Isgren de sarangi (een Indiaas strijkinstrument) bespeelt. Catherine weeft sinusgolven door de muziek en haalt dat alles door de elektronische molen. Beide stukken, ‘Music Of Auspicious Clouds’ en ‘Waves Of The Blue Sea’, beginnen met beweeglijke, vervlechtende lijnen. En bij allebei komen die gaandeweg samen in borstelige, krachtig vibrerende, pulserende samenklanken. De instrumenten hebben een doordringend, kelig timbre dat herinneringen oproept aan de raga’s van Ustad Bismillah Khan, de Indiase musicus die de shehnai (een dubbelriet, net als de hobo) op een hoger plan tilde in geconcentreerde maar opwindende improvisaties. Deze opnamen van Hennix en consorten zinderen met dezelfde bevlogenheid. Het is of je met je kop klem zit tussen de pijpen van een diep ontstemd orgel. De neiging om je terug te trekken wil maar niet bij je opkomen. Dit is bijna anderhalf uur beklemmend verkeren in een ongeziene, ongehoorde dimensie.