Lloyd Cole & The Commotions niet echt waar je aan denkt in combinatie met de strenge Duitse grootmeester van de elektronica Hans-Joachim Roedelius. Helemaal niet zelfs. De Britse Lloyd Cole had met zijn Commotions in de new wavetijd een paar hits, die vooral opgetrokken waren rond vrouwen, roken, drinken en pistolen, terwijl elektronicapionier Roedelius zich juist bezig hield met serieus werk op het gebied van krautrock en ambient, met projecten als Cluster en samenwerking met onder andere Brian Eno, Dieter Moebius en Conrad Schnitzler. Tegenpolen zou je kunnen zeggen. Maar Lloyd Cole sloeg een andere, instrumentale en elektronische soloweg in, die weer geïnspireerd was op het werk van Roedelius. Van het een komt het ander en dus mogen wij nu getuige zijn van een Trans-Europees project van allure. Helder en sprankelend, vol ruimte en geduld, met simpele doch doeltreffende klanken en serieuze schoonheid komt deze samenwerking tot ons, en openen de twee de poorten naar de oneindigheid. Hopelijk studeren de heren nog wat verder op het geknutsel van elkaar, en is dit nog slechts het (zeer) geestverruimende begin.