Zelfs met het mes op de keel kunnen wij ons weliswaar Can-fan ad vitam – geen middelmatige bijdrage van Jaki Liebezeit voor de geest halen. En dat is hier niet anders. De twee heren gaan verder waar ze ophielden bij deel één en dat volstaat voor een nieuwe koesterplaat. Voor novicen: acht duetten voor percussie en harde schijf die nog uitgepuurder en ingetogener klinken dan op de voorganger, met hier en daar subtiele porties melancholische vibes of enkele fijne gitaarpartijen van o.m. Joseph Suchy. Deze organische fusie van akoestisch en elektronisch verraadt absolute controle en onberispelijk meesterschap. Liebezeit hoort bij de invloedrijkste drummers van het westelijk halfrond, terwijl Friedman zijn sporen verdiende met pionierswerk in progressieve elektronica. Voor beiden is collaboratie een tweede natuur en dub een natuurlijk bindmiddel. Zo ging Liebezeit reeds een kwart eeuw geleden in zee met Jah Wobble voor de dubdiscoklassieker How Much Are They. Friedman weeft de bedrieglijk eenvoudige drumpatronen naadloos in aquatische elektronica die met de vingers in de neus het gevreesde lounge-predikaat achter zich laat. Zoals dat andere eighties-icoon Mark Hollis heeft David Sylvian de stem en frasering die wij pas op de spreekwoordelijke rijpere leeftijd hebben leren waarderen. Zijn gastbijdrage op The Librarian, een herwerking uit zijn album met Nine Horses (met broer Steve Jansen, ook ex-Japan, en Friedman) is de kers op deze taart. Tot nader order ons kersenpitkussen voor deze ontiegelijk lange winter.