n Gonzo (circus) #157 en #159 vertelden we je al over Karen Willems’ drie eerste uitgaven in de Terre Sol-reeks en hoe ze 2020 wilde aangrijpen om haar eigen spel te onderzoeken. Dat daarbij de focus stilaan verlegd werd van solowerk naar samenwerkingen viel te verwachten – Willems is van nature een samenwerker, daarvoor hoef je haar Wikipediapagina maar te raadplegen. Op ‘Schreve’ – opnieuw uitgebracht bij Taping Policies – kiest ze resoluut voor samenwerkingen – al zijn die dan allemaal op de ondertussen genoegzaam bekende afstand tot stand gekomen. De tape die de reeks afsluit, bestaat dan ook uit slechts twee solostukken en acht samenwerkingen met anderen. Willems opent solo, met ‘Bie Lena’, een over een diepe drone opgetrokken ode aan de waardin van café De Helleketel in het bijzonder en de Westhoek in het algemeen. Vervolgens, op ‘Fabel’ (met Stijn Dickel) opent Willems alle registers, voor wat misschien wel het heftigste nummer uit het vierluik is. ‘Cows And Cats’ start als een lieflijk slaapliedje, maar krijgt al gauw iets engs, door Rutger Zuydervelts (Machinefabriek) toevoegingen. Het is altijd een plezier om Willems te horen zingen. We weten dat ze een oerschreeuw in zich heeft, maar op ‘Hemel En Hel’ – begeleid door Glen Steenkistes (Hellvete) harmoniumdrones – zingt ze bijna etherisch. Kant B vangt aan met ‘Panneblues’, een samenwerking met oudgediende Barkin Engin, waarin we de geluiden van diens Istanboel menen te herkennen. Op ‘Swinghounds’ komt Bram Bosteels (Kaboom Karavan) demonstreren wat er gebeurt als je twee speelvogels bij elkaar zet in een speelgoedwinkel. Blij dat tenminste Karen Willems iets constructiefs heeft gedaan met 2020.