Voor goede shoegaze en droompop hoeven we blijkbaar niet meer alleen naar Het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten te kijken. De jonge Thaise band Death Of Heather komt met een debuutalbum dat zich kan meten met de grotere namen binnen het genre. We horen duidelijk DIIV terug, maar soms klinken ook flarden van Slowdive’s laatste album door. My Bloody Valentine is bij vlagen ook zeker een duidelijke invloed. Het album heeft al die ingrediënten die eigen zijn aan het genre: hemelse gitaarlijntjes, vocalen bedolven onder instrumenten en effecten en de typische opbouw van een popliedje. Criticasters zouden kunnen opmerken dat Death Of Heather te veel klinkt als al die grote bands en dat een echt eigen smoelwerk vooralsnog ontbreekt. Misschien is dat ook wel zo, maar dit album is zo enorm verslavend dat we alle kritiek meteen overboord gooienn. Het album klinkt zo enorm warm en lichtvoetig, het is als een zacht dekentje dat je over je heen slaat en nooit meer af wil doen. Natuurlijk, er zijn bands die veel eigenzinniger te werk gaan en een nieuwe draai weten te geven aan het genre, maar nummers als ‘Drown’, ‘Brighter’, ‘New Town’ en ‘Hard To Cure’ zijn toch ontegenzeggelijk bewijs van het feit dat er heel veel talent schuilt in deze jongelieden. Death Of Heather is een band die we de komende jaren heel goed in de gaten blijven houden.