Hun titelloze split-lp (2010) met improvisatietrio Sheldon Siegel liet meteen horen dat Razen tot de buitenbeentjes gerekend mag worden. Drie jaar, een cassette en een nieuw album verder is dat nog steeds het geval. Kim Delcour verving intussen Bart Reekmans aan de zijde van Brecht Ameel, maar ook dit duo werkt met een paar gasten aan een eclectische sound die het zoekt in de richting van etnojams met drone-invloeden uit het Midden-Oosten. Dat gebeurt met santoor, bouzouki (de luit uit de rebetika), doedelzak, shawm (een soort proto-hobo), bas, tablas en draailier. Kom je het ene moment terecht op de fruitmarkt van Marrakech, maar dan wel met instrumenten die gedrenkt zijn in grove distortion (‘The Rake’), dan gaat het er even later wat ingetogener aan toe (‘Hand Of Ramasse’), wordt er gewerkt met zang (‘Rabies Gum’) of het stapelen en afwisselen van diverse dronegolven (‘Rare Clothed Mare’). Meest geslaagd gebeurt dat misschien in ‘AxRub’, waarin het hypnotiserende en melodieuze hand in hand gaan. En net als je wel denkt te weten waar Razen anno 2013 voor staat, krijg je nog een tweede deel van een half uur erbovenop: een opname uit de werkplaats van QO2 (Brussel), die herwerkt werd door de gerenommeerde geluidskunstenaar Andrew Liles. Het geluid van ‘Aztek Vampire Riddles’ is een pak verfijnder, terwijl het bereik, van minimalistische drone en exotische koortsdroom tot met stereo-effecten volgestouwde percussiedrift, een stuk breder is. Knap spul, maar de vraag rijst snel of het wel een goed idee was om dit achter een al volwaardige plaat te stouwen en de albumduur zo te rekken tot een vermoeiende vijf kwartier. Twee aparte releases lijkt dus een verstandiger keuze (of is dat zeuren?), maar dat valt snel op te lossen met een druk op de afstandbediening.