Bands die wijsjes spelen die je meteen mee kunt fluiten en die terloops je halve platenkast citeren of parafraseren, het Amerikaanse Slumberland Records grossiert er de laatste jaren in. Brilliant Colors, Weekend, Veronica Falls, stuk voor stuk bands die op geheel eigen wijze al dan niet geslaagd uit het verleden tappen en daar popschoonheden van maken. En zo ook Big Trouble, inmiddels toe aan het tweede album Romantic Comedy. Hiervoor heeft het kwartet de sectie alternatieve pop 1990 uit de tweedehands-platenzaak omgekieperd en daar de voor de handliggende platen uitgepikt. Het is dan ook onmogelijk om niet aan Pavement, The Breeders, (de vroege) R.E.M. of The Pixies te denken. Big Trouble heeft vrij duidelijk het wiel niet zelf uitgevonden, maar weet wel hoe het wiel rolt. Want hoewel de gitaarloopjes soms letterlijke verwijzingen zijn naar indiehits uit de beginjaren van Gonzo (circus), pakkend en poppie zijn de nummers wel. Soms net te dicht bij het origineel, maar toch. De originaliteitprijs zal Big Trouble niet winnen, maar als je wat afwisseling zoek voor je jaren 1990 collectie, kun je deze er gerust tussen zetten. Niemand zal zeggen, Romantic Comedy is toch uit 2011?.