Christopher Just, een man met een verleden – en wat voor één! We gniffelen al een beetje wanneer we beginnen te graven in ons geheugen. Leverde deze geschifte, in rubber geklede Oostenrijker immers niet clubklassiekers met scheve titels als Wenn Der Toni Mit Dem Polster Und Der Edi Mit Dem Finger, I Love The Acid, Too, House Fucker (als derde lid van Dj One Finger) of zijn onvermijdelijke Im A Disco Dancer (And A Sweet Romancer)? Dat laatste nummer zorgde toch ook voor de doorbraak van het Gigolo label? Was hij daarenboven niet verantwoordelijk voor het anthem van Mayday 1998 en talloze andere acid en raveproducties zoals Up, dat hij met een typische 303 en 909 in mekaar bokste met DJ Pure? Acht jaar na zijn vorige album Jeans & Electronic – Just speelde ondertussen wat schaak of deed de productie voor het album van Chicks On Speed – is Roland Flick alleszins een leuke opvolger. De titel verwijst naar een hotelkamer in Acapulco, waar Just zogezegd het fictieve personage Mr. Roland Flick ontmoette, die veel eigenschappen met hem scheen te delen: beiden voelden ze zich gebroken door het jarenlange uitbundige feesten en verlangden ze naar een nieuw reveil. Just heeft dat aan deze plaat te horen overduidelijk gevonden. Hij gebruikt acid en italodiscogeluiden op een aanstekelijke en blijmoedige manier, hoewel de soms platvloerse Weense humor van weleer heeft plaatsgemaakt voor een wat subtielere aanpak. Hoe dan ook mag er weer zwaar gefeest worden op de hotelkamer van Just, bij wie de passie voor clubmuziek even wat was gaan liggen. Gelukkig maar, zouden we zo zeggen, nu hebben we weer een gelegenheid om ons opnieuw in dat roze latex ondergoed te wringen.