Kelli Ali was in een vroeger leven de zangeres van Sneaker Pimps, een band waarmee ze toch enige bekendheid wist te vergaren. De dame is inmiddels toe aan haar derde soloworp, een album dat geproduceerd werd door Max Richter. We kennen Richter onder meer als de man die Vashti Bunyan onder zijn hoede nam, en het verwondert ons niet dat Rocking Horse een beetje in de lijn ligt van het werk van de inmiddels bijna bejaarde Bunyan. Ali verwerkt haar nomadische periode, een tijdperk van drie jaar na haar vorige plaat Psychic Cat uit 2004 waarin ze Mexico en Californië doorkruiste, tot een verzameling folkliedjes met een melancholische ondertoon. Weg is de elektronica. Net als haar triphopverleden is er nauwelijks een spoor van terug te vinden. Wel horen we dertien ingetogen liedjes die zweven tussen klassiek en folk. Richter voegde aan haar frêle stem strijkarrangementen, fluit en orgelklanken toe, wat de cd zowaar bijna in een sacrale sfeer doet baden. Rocking Horse laat een andere Kelli Ali horen dan we gewend waren, maar eigenlijk is deze zijwaartse stap een positieve. Ze neemt ons mee naar een andere, imaginaire wereld waar het goed toeven is. Alsof we bij het haardvuur zitten in een middeleeuws kasteel, net niet te bezopen om ons bezig te houden met de wulpse deernes die door de kamer fladderen.