Spoelstra is een eigenwijs talent waar we in Nederland trots op kunnen zijn. Onder zijn eigen artiestennaam maakt hij de podia onveilig met zijn voor een deel geïmproviseerde, absurde, schots en scheve elektronica performances. Je zou het bijna Ultra 2012 kunnen noemen. Als gitarist en zanger is hij een onderdeel van het noiserocktrio Boutros Bubba. Deze band maakt serieuze (math)rock in de traditie van acts als Jesus Lizard, Slint of Swans. Dat kan variëren van lome zware klanken zoals in Mid Air tot het lekker rockende Green Green Bread Of Home. Ondanks de ongebruikelijke ritmematen en felle gitaariffs klinkt het album niet echt experimenteel, vind ik het af en toe zelfs braaf. Er loopt een lijn van het trio naar het roemruchte Gone Bald, een Amsterdamse avontuurlijke rockband die erg veel durfde. Dat laatste mis ik een beetje op dit album, ze blijven te netjes binnen de grenzen van het mathrockgenre. Een andere Nederlandse gitaarband van het Narrominded label is Katadreuffe. Hun chaotisch aandoende muziek wordt vaak in verband gebracht met hedendaagse Ultra. Vergeleken met de Ultra uit de beginjaren 1980 klinkt Katadreuffe meer metal dan punk en is hun schijnbare chaos redelijk gearrangeerd. Period is hun nieuwe ep. Er staan vier stevige tracks op vol ronkende gitaren, die bij elkaar zon tien minuten duren. Voor mij klinkt het als metal met tempowisselingen. Ik ben benieuwd hoe ze dat op het podium gaan doen, als ze op de grote Ultra-avond spelen van 7 april in de Amsterdamse Melkweg.