Ter gelegenheid van het Franse Nuit Bleue-festival bundelen deze twee experimentele componisten en klankonderzoekers hun krachten. De bedoeling is om een soundtrack te creëren voor de utopische architectuur van Claude-Nicolas Ledoux. Er wordt gezocht naar de noisekwaliteiten van elektronica, wat vooral resulteert in elektrisch gesis en gekraak op een basisbrom. Met een speelduur van vierenzeventig minuten, krijgt RI 1.5442 ruim voldoende de tijd om zich op te bouwen, maar de keerzijde van de medaille is dat we pas na vijfentwintig minuten echt de oren spitsen. Een en ander komt nogal statisch over, en elke schakering (hoe minimaal ook) in klankkleur of toonhoogte leidt tot een dankbare zucht van opluchting. Kortom: de ronkende generator van een bouwwerf, die heel af en toe blijk geeft van een eigen wil, afgewisseld met wat echte kenners omschrijven als kattenbakgeschraap. Misschien hebben we deze cd in het verkeerde gebouw beluisterd, maar toch zijn we van mening dat het solowerk van Gert-Jan Prins en Thomas Korber al boeiender resultaten heeft voortgebracht.