Het Italiaanse kwartet Luminance Ratio omschrijft zichzelf graag als een ambientpsychedelisch, elektroakoestisch freaktripproject. Een hele mond vol, die de lading wel dekt. Het gezelschap werkte in het verleden al samen met Oren Ambarchi en Steve Roden, twee artiesten die in dezelfde muzikale poel vertoeven. Luminance Ratio ging aan de slag met weergalmende gitaren, akoestische instrumenten en effecten, die gespreid worden over een fundament van ruis en zachte drones. De band speelt niet op veilig; de nummers zijn weliswaar nauwgezet opgebouwd, maar berusten hoorbaar op improvisaties. Reverie is een afwisselend album vol fijne nuanceringen waarop ieder nummer zijn eigen kleur heeft. Het is bovendien een warme, gloedvolle plaat die geen uitbarstingen nodig heeft om te overtuigen. Enkel in afsluiter Il mare schuift een dreigende regenwolk voor de zon. Het viertal nodigde ook enkele bevriende muzikanten uit in de studio, die zich mochten uitleven op basklarinet (Reverie), cello en saxofoon (In Dreams). Hun bijdrages zorgen voor een bijkomende menselijke toets en tillen de plaat naar een nog hoger niveau. De kwaliteit van de wondermooie improvisaties van het Noorse Supersilent wordt bij momenten geëvenaard. En dat is een hele prestatie.