Het Arctische noorden van Canada herbergt meer dan wildernis en vrieskou. Zo is er ook Tanya Tagaq, een inheemse Inuit-muzikante en begenadigd keelzangeres met een zeer krachtige stem. Wellicht heb je haar naam al eens gehoord in verband met Björk, door een recente gastbijdrage. ‘Retribution’ is haar tweede album, waar agressie en woede overheerst. Het gaat namemijk over de wereld in crisis, een wereld op de rand van verwoesting, een thema waarover meer artiesten zingen. Het feit dat Tagaq van het Arctische noorden is, maakt het evenwel oprecht. Daar zijn de gevolgen van de klimaatverandering immers tastbaarder dan elders door het smelten van het pakijs. Het album is gevuld met tot de verbeelding sprekende natuurgeluiden, donkermoedige traditionele klanken (‘Ajaaja’, ‘Cold Wind’ en ‘Sulfur’), hevige grommende keelklanken met rock (‘Nacreous’ en ‘Summoning’) en zelfs keelgruntmetal (‘Aorta’). In titelsong ‘Retribution’ fummineert ze tegen het geld, de olie en andere zaken die het traditionele leven kapot maken. Slotakkoord ‘Rape Me’ is een mooie trancendentaal uitgevoerde cover van Nirvana met traditionele sjamaantrom, waarbij ze zingt over de verkrachting van vrouwen, kinderen, het land van traditionele volkeren en de aarde in het algemeen. Natuurzuivere kost om lang over na te denken. Midden Januari zal ze toeren door Europa. Brussel en Dikmuide zijn overigens bevestigd als enige twee shows in de Lage Landen.