‘Honey, I have rhythms I haven’t even used yet’. Eén nummer – de brandende futuristische parel ‘Tea Leaf Dancers’ – ver waren we in ‘Reset’, toen we besloten alle ballast overboord te gooien. Flying Lotus past perfect in het rijtje waar ook Prefuse73, Dabyre, Jimmy Edgar en de jonge Cex in thuishoren. Flying Lotus grossiert in instrumentale hiphop, een genre dat goed vijf jaar geleden tot uitbarsting kwam en eigenlijk vooral niet-hiphoppers kon bekoren. Met de komst van Flying Lotus neemt het moederschip Warp een nieuwe protégé onder de arm die het genre een verse injectie kan geven. Flying Lotus is de evenknie van Prefuse73, maar waar Prefuse73 doorgaans uptempo door zijn plaatwerk heen walst, houdt Flying Lotus het tempo meestal wat lager en vindt zijn technisch perfect uitgebalanceerde sound daardoor ook aansluiting met de dubstep en de energieke klankwereld van Jimmy Edgar. Voor Warp was het hoog tijd dat het label weer aansluiting zocht bij hun elektronicaverleden, met Flying Lotus hebben ze de toekomst onderdak gegeven .’Reset’, amper zestien minuten lang, is wat ons betreft de hiphopplaat van het jaar. De ontgoocheling van het jaar mag Anticonboegbeeld Sole op zijn rekening schrijven. Zijn samenwerking met The Skyrider Band drijft op voorspelbaarheid en kan ons op geen moment bekoren. Dan veel liever de samenwerking tussen Dopestyle en 4am. Het collectief begint ietwat overmoedig – een dubbelcd is wel erg lang – aan hun avontuur, maar slaagt er wel in om overtuigend en zonder kleerscheuren de rit uit te zitten. Brandend van ambitie, de dageraad lonkt.