Repo

Ooit waren ze een –zij het al ietwat abjecte– exponent van de hardcorescene, daarna evolueerden ze richting bijna-organische tijdloosheid (‘Beaches And Canyons’) en vandaag zijn ze te vrolijk-onnozel voor de noisescene en te abstract om bij de lading hedendaagse psychedelica te worden gekwalificeerd: de Brooklynese flurken van Black Dice passen in geen enkel hok. Hoeveel popelementen ze op de nieuwste worp ‘Repo’ ook binnensmokkelen, nog altijd gaan er te veel sirenes tegelijkertijd af om de doorstoot te maken naar de bijna-mainstream zoals de maatjes annex labelbazen van Animal Collective onlangs bijna per ongeluk deden. Er wordt op ‘Repo’ gejongleerd met benenbrekende hiphopritmes, maagkerende subbassen en –van radio Radjastan geplukte?– zwaar mismeesterde samples dat het een lieve lust is. ‘Glazin’ is een loom rondbotsende dubcollage en ‘La Cucaracha’ begint als laptop-amazonewoudmuziek en eindigt als apocalyptische Atom TM. ‘Lazy TV’ klinkt als een bezoek aan alle molens van een hele grote kermis. Tegelijkertijd. Ondanks een voorzichtig opzettende misselijkheid kunnen wij een voorzichtig danspasje niet onderdrukken. Dat Black Dice nog maar héél lang héél ver van de mainstream wegblijft.

tekst:
Stijn Buyst
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!