Sta mij toe even sentimenteel en nostalgisch te worden, beste lezer. Zon tien jaar geleden leefde ondergetekende communaal met een bende nozems op een verrijkend dieet van verboden vruchten en deep house, funk en disco. Het is een klein, persoonlijk tijdperk dat terug tot leven wordt gewekt door de mixcompilatie van een clubavond met dezelfde titel Sunkissed. Het is zowaar een troep Noren die de reveille van deze groovy dancevariant bewerkstelligen, waarvan de bekendste protagonisten Lindstrøm, Prins Thomas, Todd Terje, 120 Days, Bjørn Torske en (de te jong gestorven) Erot heten. Op dit werkelijk waanzinnige schijfje wordt enthousiast de draad opgepikt die mensen als Idjut Boys een aantal jaren geleden lieten liggen. Sunkissed bevat het allemaal: vette, funky baslijnen, alle mogelijke vormen van percussie die het Dionysische naar boven halen, Moogsolos waar geen einde aan lijkt te komen, psychedelische effecten, beweeglijke partijen door allerhande live instrumenten, onstuitbare spacedisco en -funk, en vooral: die sexy grooooove. Het Antwerpse clubje-in-het-park Café Capital nodigt regelmatig enkele van deze Scandinaven uit tijdens Play en ook daar veranderen ze de zaak keer op keer in een hedonistisch speelhol. (www.sunkissed.no) Zowel Lindstrøm als Prins Thomas zijn daar wel eens van de partij. Het Gentse Eskimo brengt nu een collectie uit van bewerkingen van enkele nummers uit hun vorig jaar verschenen titelloze debuut. De opener is de 12 inch versie van hun bekende Turkish Delight, waarvan met wat stevigere beats en handclaps de dansbaarheidsfactor wordt verhoogd zonder dat langoureuze sfeertje te verliezen. Het geheel wordt gestoffeerd met extra percussie en effecten. En dat is de teneur van de hele cd: op een gedegen manier worden een aantal oudere tracks clubwaardig gemaakt en zo wordt ook Claudja getransformeerd in Claudio. Opmerkelijk is het repetitieve, maar aandoenlijke pianomelodietje in Mighty Girl, evenals de krautrockinvloeden in de twee behoorlijk uitgesponnen versies van Nummer Fire En en Nummer Fire To. In Vrang Og Vanskelig wordt dit gecombineerd met Moroderiaans geluid. Ja, we worden er zoals gezegd nostalgisch van.