Eigenlijk is Percevalmusic gewoon een parallel project dat Tony Chauvin er op na houdt benevens zijn band Chevreuil, waarmee hij reeds enige naamsbekendheid heeft vergaard. Met die laatste band, een duo met drummer Julian F., speelde hij mathrock waarbij hij zijn gitaarspel op een quadrafonische manier liet klinken. Niet alleen in de studio, maar ook bij concerten, waar hij zich samen met zijn drummer in het midden van de zaal opstelde om zijn opzet zo optimaal mogelijk te doen weerklinken. Hij werkte in die tijd veelvuldig samen met Steve Albini, maar ondertussen is het al een paar jaar heel stilletjes rond Chevreuil. Percevalmusic is voornamelijk een sologebeuren, waarmee hij een waaier aan genres exploreert. Barokke muziek, hedendaags klassiek of soundtracks bij allerlei voorstellingen op het gebied van podiumkunsten, hij maakt het allemaal op een wiskundig onderlegde manier en gebruikt steevast zijn quadrafonisch gitaargeluid. Voor ‘ Recueil Du Mal’ ging hij een samenwerking aan met Ti Yann Février, die drums en sopraansaxofoon voor zijn rekening neemt. Aan het geluid van Perevalmusic is als dusdanig weinig veranderd. Février neemt schijnbaar gewoon een aantal taken voor zijn rekening. Gefriemel, antikamermuziek en wat gepruts wisselt af met fragmenten waarin echt iets gebeurt. Het is muziek als een architecturaal stilleven, dat spontaan wordt verstoord door een kakkerlak of een rondrennende springmuis. Echt overtuigen doen de tien stukken nergens. We hebben zo de idee dat deze muziekjes beter werken als we de twee heren gewoon aan de slag zien om ooggetuige te zijn van de creatie van de geluiden zelf. Nu klinkt het een beetje te vrijblijvend om indruk te maken.