Spreken over bladen op Facing Pages

Geheel in lijn met het a-chronologische Facing Pages programmaboekje willen we je, nu je het zaterdag verslag al gelezen hebt, toch ook nog wel iets over de vrijdagmiddag en avond die wij op Facing Pages beleefden meegeven.

Iets later dan gepland arriveerde de Gonzo (circus) delegatie vrijdag precies op tijd, bij het speciaal voor de gelegenheid verbouwde Trans 6 gebouw, voor de lunch break. Na snel een -voor festivalstandaarden- subliem broodje geitenkaas en een sloot (gratis) koffie bemachtigd te hebben achtten we het een mooi moment om, voordat het middag programma begint, maar eens een eerste blik op de door het Amsterdamse Athenaeum Nieuwscentrum meegebrachtte collectie indiezines te werpen. Natuurlijk is het Nieuwscentrum een plek waar de Hollandse helft van de Gonzo (circus)-medewerkers normaal gesproken al graag enkele uren per week vertoeft, maar nu we de DIY-tijdschriften zo uitgestald krijgen -in plaats van dat we er voor door de winkel moeten graven- ontstaat er toch wel een waar walhalla voor de tijdschriften-connoisseur en vormt de Athenaeum-stand daarmee eigenlijk meteen al het grootste hoogtepunt van Facing Pages. De eerste publicatie die wij oppakten was een tijdschrift over tijdschriften waarin tijdschriften werden gerecenseerd; we kid you not, hoewel we behalve dit ooggetuigeverslag helaas geen enkel bewijs voor het bestaan er van hebben kunnen vastleggen. We verzaakten de naam te noteren noch te herinneren en het betreffende tijdschrift -waarvan slechts een exemplaar aanwezig was- had na het middagprogramma tot onze spijt al een nieuwe eigenaar gevonden.

Het programma van Facing Pages verliep even chaotisch als het programmaboekje al deed vermoeden; lezingen en presentaties zijn doodleuk op dezelfde tijdsblokken in dezelfde ruimte gepland en het is tot het laatste moment een verrassing aan wie prioriteit wordt verleend.

Carolien Vader alias de Bladendokter was, zo menen wij te herinneren, de eerste spreker van het middagprogramma. Vader maakt zelf geen tijdschriften maar helpt redacties van zowel jonge als ‘zieke’ tijdschriften met het ontwikkelen en bijstellen van een bladformule. Grote speerpunt van haar verhaal was dat je als blad niet voor een doelgroep persona moet kiezen (“de Gonzo lezer is x jaar oud, rijdt een Opel Manta, etc.”) maar simpelweg een archetype uit het spectrum van Carl Jung waar je je als blad mee identificeert. Een interessant en sympathiek verhaal om het festival mee te beginnen.

Tussendoor vertelde het Groningse pop-bandje slash artiesten-collectief LPG nog even een verhaal over hun multimediale ’tijdschrift’ De Speech, dat in onze optiek toch wel een beetje in de categorie “schouderklopje voor jezelf” valt daar het vooral een promotievehikel voor LPG lijkt.

Dan de beurt aan de Money Talk, gemodereerd door Miriam van Ommeren, waarin afgezanten van het Hamburgse stadsblad Stadtlichh en het Amsterdamse Hard//Hoofd een licht werpen op hun respectievelijke verdienmodellen. Stadtlichh houdt het hoofd boven water met een relatief traditioneel model van abonnementen en gecureerde advertenties terwijl Hard//Hoofd recent een grote ‘donation drive’ organiseerde. Die donation drives gaan we naar verluid nog veel over horen in de toekomst; wij zijn er nog niet helemaal van overtuigd.

Wat Matthias Boswinkel van Studio Room op Facing Pages te zoeken had weten wij nog steeds niet. In zijn verhaal, dat grotendeels over de Linda ging, hamerde hij er op dat je bij een tijdschrift maken vooral niet te veel emotioneel betrokken moet zijn. Ahem. Kuch. Juist.

Gelukkig deed het Berlijnse typografie boekwerk Slanted (want je mag Slanted met respect best een boekwerk noemen) meer bekoren. Slanted doet niet moeilijk over typografie. Geen academisch gewauwel, de fonts spreken voor zich. Achterin is natuurlijk nog wel wat ruimte voor nuance. Wunderbar!

De presentatie van Kutgitaar gaan we geen woorden aan vuil maken. Filmfanaten tijdschrift Little White Lies daarentegen, waarin per issue slechts een film minutieus besproken wordt, zouden we toch wel heel graag regelmatig op onze deurmat hebben liggen, al zouden we met slechts de sublieme covers ook al gelukkig zijn.

Ergens tussendoor kwam ook A Sick Zine nog even hun hilarische verhaal doen. Deze Rotterdamse kunst-studenten doen hun best om, met een DIY ethiek waar wij bij Gonzo graag deelgenoot van plachten te zijn, een zo ziek mogelijk tijdschrift in elkaar te knutselen, waarbij iedere interpretatie van ziek een juiste is. Door een communicatiestoornis –veroorzaakt door lege telefoonbatterijen– liepen wij een exemplaar van het recentste nummer helaas mis.

De ‘Furry Evening’, het vrijdagavondprogramma, gaan we niet al te veel woorden aan vuil maken. Alleen Mytron, dat met een campy electro-punk geluid en uitstraling nog een klein lichtpuntje vormde vinden we het waard om bij naam te noemen. Tot onze verbazing ging om vijf minuten voor één het licht al weer aan en werden we vriendelijk verzocht ons zo snel ons bliefde richting de garderobe te begeven.

Gezien: Facing Pages, Arnhem vrijdag 20 april