Na het onverwachte succes van hun titelloze debuut komt Isbells, de band rond Gaëtan Vandewoude, terug met een nieuwe plaat. Het album ‘Stoalin” verschijnt officieel morgen.
Voor de presentatie daarvan keerden ze terug naar de plek waar het allemaal begon. Het Leuvense STUK was afgelopen week het toneel voor twee al lang uitverkochte releaseconcerten. Wij gingen naar het eerste, officieel op de eerste lentedag van 2012.
Als voorprogramma was er een concert van labelgenote Renée. De band rond Renée Sys bracht onlangs debuut ‘Extending Playground’ uit. Een plaat vol met vaak jazzy aandoende popsongs. In Vlaanderen hebben ze ondertussen met ‘Dum Dum Dum’ een radiohitje te pakken. Vanavond laat de band een meer dan behoorlijke indruk na. Het is vooral de ietwat hese, warme en soms fragiele stem van de frontvrouw die het optreden van de nodige kleur voorziet. De songs worden heel klein en intiem gespeeld. ‘Dum Dum Dum’ wordt dan weer wel haast op een drafje afgewerkt. Ons was het vooral soms net iets te klein en intiem. Maar dat kan ook met onze zitplaats, ergens weggemoffeld aan de zijkant, te maken hebben gehad.
En dan was het dus tijd voor Isbells. Op een paar weken na is het drie jaar geleden dat de band haar eerste optreden speelde in het STUKcafé. Dat was op 16 april 2009. Een paar maanden later verscheen het titelloze debuut. Een plaat die meer impact had dan verwacht. De afgelopen jaren toerde de band veel in Europa, voornamelijk in Duitsland. De plaat kreeg een release in Australië, Japan en Zuid-Korea. Voor de tweede plaat trok frontman Gaëtan Vandewoude zich samen met zijn gezin terug op een berg in Spanje. Daar ging hij de stress en drukte van zich aflopen. De drukke jaren hebben ook hun weerslag gehad op de band. Twee leden van de vorige line-up zitten niet meer in de band en werden vervangen door Christophe Vandewoude (broer van en samen met Gaëtan vroeger lid van Soon) en Chantal Acda (bekend van Sleepingdog). Was het toeval dat net deze twee nieuwe leden een plaatsje vooraan kregen? Het optreden trapte net als de plaat af met de aarzelende gitaar en zang in ‘Stoalin’’ met de zinssnede ‘I am struggling, I am running’. Uit het leven gegrepen lijkt ons. Een nummer dat de twijfels over dit tweede album een beetje ontsluiert. Iets wat ook al blijkt voor de start als we worden verwelkomd ‘Op deze eerste lentedag, een nieuw begin.’ Wat tijdens het hele optreden opvalt is dat de harmonieën in de zang gebleven zijn, maar dat de muziek rijker en gloedvoller wordt ingekleurd. Verantwoordelijk daarvoor zijn ook de nieuwe instrumenten die de groep bespeelt. Marimba, drums, synths en voor de gelegenheid is de groep ook aangevuld met een vijfde lid dat voornamelijk trompet voor zijn rekening neemt. Isbells is dus niet meer alleen de band met vier mensen die naast elkaar op een stoeltje zitten en spaarzame melodieën uit haar instrumenten tovert. In hun muzikale universum rockt de band zowaar weleens. Afsluiten doet de band met het slotnummer van de plaat ‘Erase And Detach’. Het nummer krijgt ook hier de aanzwellende outro vanop de plaat mee. Deze climax wordt minutenlang opgebouwd. Een mooi einde van het meer dan geslaagd releaseconcert. Een concert met hier en daar weliswaar nog de nodige schoonheidsfoutjes. Foutjes die tijdens de komende tournee wel weggewerkt zullen worden.
P.S.: We zijn trouwens benieuwd om te horen wat China van deze band vindt. Want binnen een paar weken trekt de band voor een aantal optredens naar daar.