Nog éénmaal dit jaar zakte deze gonzoïst af naar de Brusselse Ancienne Belgique voor het jaarlijkse Dominofestival. Gewapend met onze op maat gemaakte oordoppen stapten we de club van Ancienne Belgique binnen.
Dat die oordoppen nodig zijn blijkt al bij de jonge Gentse snaken van Kapitan Korsakov. Zij brachten afgelopen najaar hun debuut ‘Well Hunger’ uit. Een plaat vol trashy noise-rock beïnvloed door gitaarbands uit de jaren 1990. Dat ze live ook de moeite waard zijn mochten ze hier komen bewijzen. Ze razen door de nummers van die debuutplaat. Zanger Pieter-Paul Devos schreeuwt zijn stem schor terwijl de andere bandleden ervoor zorgen dat de alle kanten opspattende energie gekanaliseerd wordt in een strak jasje. Straffe riffs zoals in ‘When We Where Hookers’ en ‘Fuck Me’ teisteren onze oren. Eindigen doet Pieter-Paul Devos behoorlijk spectaculair. Hij smijt zijn gitaar op het podium, neemt een aanloopje en surft op zijn gitaar richting de bassist. Hell yeah!
Gezien het enthousiasme waarmee een aardig volgelopen club het Noord-Ierse And So I Watch You From Afar ontvangt is meteen duidelijk wie hier de hoofdact is vanavond. De groep vuurt dan ook met zichtbaar enthousiasme zijn post-rock/post-metal de zaal in. De nummers plukken ze voornamelijk uit het vorig jaar verschenen titelloze debuutalbum en de ‘The Letters EP’ die zopas verscheen. Dat de heren humor hebben bewijzen songtitels als ’S Is For Salamander’ en ‘D Is For Django The Bastard’. Tijdens dit optreden maakten wij drie bijzondere vaststellingen. Ten eerste is band misschien toch op zoek naar een vocalist. Toen iemand uit de zaal na een nummer een hoogst eigenaardig gorgelend keelgeluid voortbracht leek het wel of ze die gevonden hadden. Ten tweede was de man die tijdens het optreden het meest uit de bol ging AB-programmator Kurt Overbergh. Werkelijk opmerkelijk, zeggen wij dan. Ten derde is het niet altijd een goed idee om fans op het podium toe te laten. Tijdens het laatste nummer mochten twee nog jonge meisjes mee het podium op om mee te dansen. Jammer genoeg had er eentje niet echt het juiste ritmegevoel. Maar het beste moment voor de meisjes moest nog komen. En dat kwam er toen er in het nummer een behoorlijk stille passage viel. Een man uit het publiek schreeuwde hen een meer dan terecht ‘Dansen ! Komaan !’ toe. En zo werd deze lichtjes pijnlijke situatie alsnog geweldig grappig.
Afsluiter van onze muzikale driedaagse op het Dominofestival was het Amerikaanse vijftal Crystal Antlers. De afgelopen dagen lazen wij van dit graag uitfreakende gezelschap laaiende recensies over hun optreden op het Rotterdamse Motel Mozaïque. Ook hun optreden vorig jaar op Pukkelpop kon ons bekoren. Hier zaten de omstandigheden niet echt mee. In het begin weigerde een gitaar dienst waardoor het optreden na de eerste paar nummers een beetje stilviel. Maar gelukkig slaagden ze er naar het einde toe in zich te herpakken met gloeiende uitvoeringen van ‘Memorized’, een uitgesponnen ‘Andrew’ en een knallend ‘Tentacles’. Maar dat And So I Watch You From Afar voor een groot deel van het publiek de hoofdact was van de avond werd tijdens het optreden steeds duidelijker. Tijdens het optreden van Crystal Antlers liep de club langzaam leeg. Op het einde van de show stonden er nog een kleine vijftig mensen in de zaal. Jammer want Crystal Antlers was, zeker naar het einde toe, echt onder stoom aan het komen. Alleen kon dat het optreden niet echt meer redden.
Conclusie na deze drie optredens. Wij zijn blij met die op maat gemaakte oordoppen.
Het Dominofestival gaat nog twee dagen door op haar elan. Vanavond is het de beurt aan de Daniel Johnston samen met het Nederlandse Beam Orchestra en in de club Dan Le Sac vs. Scroobius Pip. En volgende week woensdag is er nog een extraatje in de vorm van Lou Reed’s Metal Machine Trio. Wij zijn er volgend jaar weer bij.