Het lijkt wel de stelregel van het afgelopen jaar: de mooiste platen komen uit de meest onverwachte hoek. De eigenzinnige, wat onbekendere pianist Herbert de Jonge vaart al een poosje zijn eigen koers en werkt relatief zelden mee aan projecten van andere jazzmusici hoogst ongebruikelijk in het wereldje. Wat hij door deze carrièrekeuze aan naambekendheid inboet, wint hij aan originaliteit. De Jonges eigen gesofisticeerde geluid, ergens tussen improvisatiejazz en klassieke muziek in, blijft zodoende onbedorven en wars van commerciële toegevingen. Hoewel de drie andere leden van zijn kwartet (Esmée Olthuis op sax, Arjen Gorter op bas en drummer Charles Huffstadt) uit de scene van de freejazz komen, slaagt de Jonge erin met zijn bandleden een uiterst harmonisch geheel te vormen. Samen creëren zij een quasi perfecte balans tussen compositie en improvisatie, waarbij de aloude, beproefde jazzstructuur thematische uiteenzetting-improvisatie sneuvelt. Een fantastische keuze, want door de eigengereide opbouw van de nummers, de geweldige beheersing van dynamiek en de vindingrijke melodieusheid is Real People een uitermate boeiende luisterplaat geworden. Bij elke draaibeurt ontdekken we nog nieuwe facetten in de complexe, doch toegankelijke muziek. Warm aanbevolen.