Wat wordt hergebruikt op Re-use is volgens de band zelf het geluid van het installeren van een televisie, of de samples van kapotte apparaten, zoals een koelkast, een buizenradio of een fiets. Met wat goede wil valt ook veel muziek als hergebruikt te beschouwen. Waarbij we Help The Piano voorlopig het voordeel van de twijfel geven: dat de luisteraar regelmatig het gevoel van herkenning zal hebben, lijkt niet voort te vloeien uit ideeënarmoede bij het gezelschap, maar uit inspiratie door vele muzikale bronnen. Re-Use is een collage van stijlen en sferen: begint Running And Talking met een wahwah-gitaartje, een fel elektronisch loopje en een vrij bewegende sax, na korte tijd al verandert het puntige begin in een lyrische melodie. Installing the Television manoeuvreert van redelijke uptempo progrock via een vet aangezet piano-gitaar duet naar een mooie saxsolo. Levering Van De Bestellingen beweegt van postrock-achtige klanken naar abstracte elektronica en weer terug voor het volgende nummer. Traag gespeelde melodieën, rechtdoorgaande ritmes en loopjes, hoekige, onverwachte wendingen, elektronische soundscapes en funky loopjes die de ene keer klinken als Tortoise. Vervolgens lijkt het op Frank Zappa, daarna doet het denken aan Pierre Vervloesem. Et cetera. Het lijkt alsof er alleen maar fragmenten van nummers worden gespeeld. The Telephone Terror Song, dat de draak steekt met keuzemenus en telefoonbeantwoorders (die niet zo erg goed worden nagedaan) is een van de langste, maar ook zwakste nummers. Het draagt het gevaar van de hele cd in zich: op den duur langdradig, met te veel ideetjes en een vage grens tussen humor en flauwiteiten. Maar, zoals gezegd krijgt dit Zuid-Hollandse gezelschap voorlopig het voordeel van de twijfel.