STriCat is een nieuw trio uit Amsterdam met een bezetting van trompet, accordeon en cymbalom (een snaarinstrument dat behoort tot de plankzithers), dat zich vanuit een klassieke achtergrond richt op crossovermuziek uit de zuidoostelijke contreien van Europa. Dat levert aanstekelijke en feestelijke pseudo-zigeunermuziek op, die evenwel verbleekt bij de originelen uit landen als Roemenië, Bulgarije en Hongarije. Alleen als de muzikanten Gijs Levelt, Theo van Tol en Bokkie Vink uit het dwingende keurslijf breken, gebeurt er meer en wordt de muziek interessant.
Wat er verder van de eerste cd van STriCat, Rats & Gentle People, uitgebracht op het label Karnatic Lab, kan worden gezegd, is dat het in een erg mooi kartonnen doosje is gestoken. Dit laatste geldt ook voor een andere uitgave van Karnatic Lab, Hexnut van het gelijknamige kwintet. Opnieuw zien we Gijs Levelt onder de leden, maar dit groepje verkent juist de grenzen tussen metal, jazz, impro, musical en klassieke klanken. Het is een leuk plaatje, verrassend door de diversiteit en vrolijke aanpak. Opvallend is niettemin dat slechts de helft van de songs van eigen hand is (vooral van fluitist Ned McGowan). Dat hoeft niet slecht te zijn, maar is wel een teken aan de wand. Geroemd moet wel de fraaie zang van Stephie Büttrich, die regelmatig het muziekmateriaal boven zichzelf uittilt.
Een derde schijfje op het Karnatic Lab-label, gestoken in een ordinair plastic doosje, is Amsterdam, De Wereld – Ontmoetingen En Botsingen In Een Wereldstad, van To Be Sung. Dit damestrio (niet denigrerend bedoeld!) beweegt zich in het eigentijdse muzieksegment van de gecomponeerde muziek. Met slechts drie instrumenten zang, (bas)klarinet en cello vertolken de drie jonge muzikanten stukken van eveneens vooral jonge componisten. Het zijn vooral componisten die zich tussen meerdere muziekstijlen bewegen, zoals Gijs Levelt (zie hierboven), Maarten Ornstein, Albert van Veenendaal en Tobias Klein. Hun muzikale aanpak verschilt zozeer dat dit schijfje van To Be Sung van het ene extreem naar het andere beweegt, de luisteraar ondanks de karige bezetting, van het ene (hoogte)punt naar het andere meeslepend. Toch ook een prestatie.