Voor de opvolger van Null (2004), duikt Spherical Disrupted de diepste ruimte in. Quasar staat voor Quasi Stellar Radio Source en verwijst naar radiogolven en galactische energiestromen. Muzikaal wordt dit ideeëngoed omgezet in ruimtevaartkundige ambient vol dreunende tonen, ijle, lang uitgesponnen keyboardklanken en enkele traag pompende ritmes. Mede door de lange duur van de tracks wordt op het wegvallen van al onze zwaartekracht gemikt. Deze cd heeft qua inhoud raakpunten met de ruimte-experimenten van Arecibo of Clock DVA, en qua vorm krijgen we heimwee naar de calqueerpapieren verpakkingen van Ant-Zen. Een remix is ook nooit ver uit de buurt als we met Spherical Disrupted te maken hebben. Dit keer klaren ze de klus zelf, maar ze doen toch ook een beroep op Xabec en Empusae om enkele tracks wat op te pompen, zoals dat in het genre zo mooi heet. Zoals steeds glijdt Quasar vlot ons oor binnen, en los van enige claim naar originaliteit, is dit album best genietbaar voor al wie tussen de eerder vernoemde projecten en spacemuziek à la Tangerine Dream in wil zweven.