Pure Language

Bassist Keef Baker stopt meer ideeën in een halfuurtje muziek dan sommige concurrenten in een dubbelalbum. Zijn drum and bass achtergrond wordt gekoppeld aan massa’s tempowisselingen, licht verteerbaar noisemisbruik, samples en mannelijke/vrouwelijke vocalen. Vooral de sterke opener ‘Straw Overcoat’ imponeert en maakt van deze zestrack minicd een bijzondere luisterervaring. Wilde breakcore, cocaïne, versnelde stemmetjes, gabber, metalinvloeden en graatmagere heroïnehoertjes: welkom in de wereld van Bong-Ra. Het wreck’n’roll beatinferno op ‘Stereohype Heroin Hooker’ zal zeker in de smaak vallen bij adrenalinefans die gaarne hun neusbeen kapot snuiven op de heltonen van Venetian Snares. Zelfverklarende titels als ‘Coke Sniffah’ of ‘Suicide Speed Machine Girl’ krijgen ook een remixbehandining door jong (onder andere Ace Of Breaks) en oud (Duran Duran Duran, Enduser) vlees. Dälek valt vocaal meteen met de deur in huis op hun nieuwe 12inch. Het strakke titelnummer pint de aandacht vast en bereidt ons voor op de revolutionaire toespraken in ‘Ascension’. Maar de echte matchwinner is de repetitieve instrumentale afsluiter ‘Back To Burn’, die er in slaagt om het beste uit twee werelden (industrial en hip-hop) te combineren. Muzikaal mogen fans van Techno Animal de oren spitsen, tekstkundig zijn we minder onder de indruk wegens het grote motherfuckergehalte. Ook het tweede album van Larvae opent sterk met dreigende bassen en een roep tot mobilisatie, maar dan wordt de sfeer plots vergevingsgezinder. De verdovende vrouwelijke vocalen (Hope For Agolden Summer) op ‘Airplanes’ roepen eerder beelden op van een pluchen uitzuipcafé dan van vliegtuigen. Deze cd (ook verkrijgbaar als dubbele 12inch) is een goed voorbeeld van de Ad Noiseam esthetiek (zie Gonzo 75) om zoveel mogelijk (soms conflictueuze) genres in één release te stopen. We horen triphop en pogingen tot popmuziek (met zoete zangpartijen van Jessica Bailiff), maar ook postrock, ambientelektronica, percussie en politieke rap van Scalper. Als er zoiets als eclectische pap bestaat, dan bevat ‘Dead Weight’ meer dan voldoende krenten, maar integrale consumptie zou wel eens voor spijsverteringsproblemen kunnen zorgen.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!