De Schotse singer-songwriter is toe aan haar vijfde soloalbum en collaboreert op Pulse met gitarist Leo Abrahams. Ze speelde eerder samen met Johnny Marr (ex-The Smiths) en Bernard Sumner (ex-New Order) in de voormalige groep Electronic. Abrahams was betrokken bij Brian Enos Small Craft on a Milk Sea (2010), maakte solo een aantal ambient albums en verzorgde de soundtrack voor Peter Jacksons The Lovely Bones. De inbreng van Abrahams geeft een elektro-akoestische draai aan het geheel, al wordt het traditionele singer-songwriterschap nooit verloochend. Pulse wordt nergens een experimentele plaat, daarvoor blijft het elektronische aandeel te betrekkelijk. Williamson neemt het voortouw met stem en piano, Abrahams begeleidt haar met effecten en/of gitaarspel. Opener Dance doet sterk denken aan Teardrop van Massive Attack, en ook Portishead doemt hier en daar op als verre referentie. Maar het overgrote deel is meer geschikt voor de liefhebbers van Tori Amos. De stem van Williamson is aangenaam maar het spreekwoordelijke randje aan de composities ontbreekt. Ondanks het desolate en wonderschone Reservation is het gros op Pulse net te braaf en te lief om te beklijven.