Patrick R. Pärk is een relatief nieuwe naam aan het psychedelische synth-firmament. Pärk is de man achter het Ethereal Mother Tapes label en releaset zelf onder het alias Kösmonaut. De man bracht al één lp uit op Deep Distance, de kraut-afsplitsing van Great Pop Supplement en verder een tiental tapes en cd-r’s. Drie daarvan lagen, alweer enkele maanden geleden ondertussen, in onze digitale postbus. In de korte begeleidende mail meet Pärk zich aan Conrad Schnitzler, de Franse synthheads van Heldon en Tangerine Dream. Pärk kent dus zijn helden, maar Kösmonaut is geen copycat. Is het op veel tracks van de genoemde artiesten vaak makkelijk wegspacen, dan is Kösmonauts output in vergelijking toch nét iets stekeliger en minder gestroomlijnd. Als Pärk een beat in zijn soundscapes mikt, is het niet zelden een manke beat, als hij een solo over zijn ambient plaatst, is het vaak een atonale solo.
Op ‘Emanations’ horen we lofi echo’s van jaren 1990 beats, met zowel perfect dansbare passages, momenten van prachtige chaos als schaamteloze extase. ‘Green’ staat dan weer vol behoorlijk gestoorde, hier en daar doordrammende en bijna aan techno grenzende kraut. ‘Plankian bass machines digesting the universe’, om het met Pärk zelf te zeggen. Goed spul. ‘Procession Of The Sun’ is veruit de wildste trip: zelfs binnen één track springt Pärk hier van ongemakkelijke esotherie naar een ijle rave, en weer terug.
Ongetwijfeld zijn al deze tapereleases bij het verschijnen van deze recensie al uitverkocht en in het slechtste geval weer in omloop aan té hoge prijzen op veilingsites allerhande. Maar binnen een paar weken heeft Pärk waarschijnlijk weer een paar verse cassettes gelanceerd, misschien dat u daar wél een exemplaar van te pakken krijgt…