Post No Bill

Heel eventjes maar breekt ‘Famed And Favoured’ open. Keurig getimed. Nauwelijks is de rust hersteld of uit het niets sluipt een orgel het nummer binnen. Het kleeft aan de structuur en als goedgeplaatste puzzelstukken haken alle details in elkaar. Niet één klank valt uit de toon. Virtuositeit en spelplezier zijn twee kenmerken van het Weense collectief Le Charmant Rouge, zowat de huisband van het Karate-Joe label, want de leden spelen samen of afzonderlijk ook bij bands als Glim, Contour, Mimi Secue en ook bij die andere Weense parelpracht Radian. Twee jaar na hun debuut ‘Winzer’ is er nu ‘Post No Bill’. Waar ‘Winzer’ vooral leunde op gitaren en drums (een snufje surfmuziek weerklonk in nummers als ‘Matchbox’ en ‘Supergallo’) trekt de groep de muziek nu meer open. De vooruitgeschoven single, het enige volle vocale nummer op deze plaat, ‘Rosi Labouche’ is een vergeten evergreen uit het midden van de jaren tachtig. Een zoet radiodeuntje waarvan je met de beste wil van de wereld nooit de naam van zal herinneren. Hoe heet de zangeres van dat éne nummer? ‘Post No Bill’ is boven alles een ijzersterke plaat die karakter uitstraalt. Heel wat nummers rusten in een postandeverythingsfeertje, referenties zijn er in overvloed, maar beschikken stuk voor stuk over genoeg eigenheid en kracht om toch uniek, fris en origineel te klinken. Het zangeresje is nog steeds onbekend, Het wachten is nu op de viool in ‘Bender’ die de plaat zacht laat uitdoven. We zijn het denken afgeleerd. Genieten.

tekst:
Peter Deschamps
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!