Play It Strange is het derde album van The Fresh & Onlys, een kwartet uit San Francisco. Deze keer huurden ze Tim Green van The Fucking Champs in voor de opnames, en dat heeft de band duidelijk deugd gedaan. Hun garagepop klinkt uitermate fris, de songs zijn door de band genomen meer dan behoorlijk en er zit heel wat variatie in. Ballades wisselen af met wat steviger, meer rockende songs en ook qua instrumentatie zit het goed. De band inviteerde enkele gasten om wat accenten te leggen, alsof hun eigen heel uitgebreide arsenaal aan instrumenten, waaronder naast de reguliere zaken ook harp, orgel, piano en moogsynthesizer, nog niet volstond. Het zorgt voor een vol geluid, dichtgemetseld maar toch helder. En naar de normen van het label klinkt deze plaat wel erg mainstream. Geen scheurende gitaren die feedbacken dat het een lieve lust is. Wel beheerst klinkende songs van een kwartet mannen dat bezadigd is, het allemaal al eens heeft gezien en gehoord en het tijd vindt om te musiceren in een driedelig pak waar geen vlekje op mag komen. Te braaf dus, te mooi, te afgewerkt. Alsof de garage eerder een driesterrenliving is dan een vuil hok. En daardoor klinkt de plaat een beetje saai. Voor op de trein als iedereen stil is en je de anderen ook niet wil storen met je herrie.