Ti Femme, het klinkt als een uitspraak in het Cajun. Het is echter het alter ego van de Amerikaanse Helena Sanders. Ze is afkomstig uit het bosrijke hart van North Carolina en runt op haar eentje het Unfinished Business label. ‘Planting By The Signs’ is haar eerste werk voor zover we weten en hopelijk niet haar laatste. In de eerste song ‘Funemployment’ dwalen glooiende accordeonwalsen in het rond die gestaag bij elkaar komen in uitgerekte klanktapijten die vervolgens geloopt worden. Met een diepe stem vol weemoed zingt Sanders; ‘heaven is a sickness that must be cured and I’ve got nothing but time’ . We horen de klok mee tikken, de hele sessie door. Het gelaagde accordeongeluid heeft iets van Pauline Oliveros‘ ‘Accordion And Voice’ album, maar dan op een toer van donkere folk en soundscapes zoals die niet vaak gehoord wordt. ‘Dog Tired’ bedient zich met dronende accordeonklanken en sirenezang alsof het zich tijdens de dichte mist afspeelt en je de rillingen over je rug voelt lopen. Een verwijzing naar Fursaxa zou iets te makkelijk zijn, maar komt niettemin dichtbij. In het volgende stuk worden accordeonlagen aangevuld met bijgeluiden en soundscapes, ruis en loops. ‘Runoff’ is het eindpunt, een ode aan een overzeese verhuizing. Helaas is na 25 mooie minuten de koek op; we hadden graag nog meer van deze schone uitgestrekte composities willen horen. Het zaadje is geplant en zal weldra ontkiemen.