Voor de liefhebbers van improvisatiemuziek begint 2008 alvast goed. ‘pi:k (2004/5)’ verzamelt veertien spontaan gecreëerde nummers van het gelegenheidsduo Elliott Sharp (gitaar en elektronica) en Charlotte Hug (altviool en elektronica), opgenomen in twee sessies. Het eerste luik, reeds daterend van 2004, houdt het louter akoestisch. Hug en Sharp laten hun creativiteit de vrije loop, maar het is toch vooral het snelle gitaarwerk van Sharp zelf dat de aandacht trekt. Hier en daar sluipen er invloeden uit de conventionelere fingerpicking– en bluesscene (‘Another yellow swallow’) in de muziek, maar de tracks kenmerken zich vooral door hun abstract karakter. Het tweede deel kiest voor een rijker klankenpalet door de toevoeging van versterking en elektronische effecten. Op een nummer zoals ‘De-scale’ neemt de elektronica zelfs de overhand. Hoe dan ook blijft ‘pi:k (2004/5)’ een bijzonder moeilijk verteerbare hap, al was het maar omdat het duo niet vertrekt vanuit vaste thema’s om op te improviseren. In dat opzicht stelt saxofonist John Butcher zijn luisteraars minder op de proef. Spelend met voornamelijk natuurlijke feedback verkent hij de mogelijkheden van zijn tenor- en sopraansaxofoon. De eerste twee titels nam hij op in een Japanse grot – de nagalm verleent zijn spel een extra dimensie. Voor afsluiter ‘Trägerfrequenz’ zocht hij een vierentwintighoekige (!) gassilo op. Het complexe spel van meervoudige en langdurige nagalm maakt van deze improvisatie een meesterwerk zonder meer. Doch ook in traditionelere omgevingen weet Butcher geweldig te boeien: het aan moderne, gecomponeerde muziek grenzende ‘Action Theory Blues’ schuift langzamerhand op naar een rijkere, vrije fantasie. Het label Emanem heeft dan ook onbetwistbaar een klepper in huis met ‘The Geometry of Sentiment’.