Een piano is ‘officieel’ (ook) een slaginstrument, maar Orphax zou Orphax niet zijn als hij er geen drones mee wist te produceren. Zie daar, ‘Piano Music’, een 7inch met twee tracks (en een derde als bonus bij de download). Op kant A een zachtaardig, warm nummer, waarin hooguit de klankkleur van de piano nog herkenbaar is, maar niet meer het daadwerkelijk aanslaan van de toetsen. Op de b-kant is het instrument wel nog iets herkenbaarder aanwezig, maar ook daar gaan de individuele toetsen al snel over in een warm bad van klanken. Orphax noemt ‘Piano Music’ een buitenbeentje binnen zijn oeuvre vanwege de melodische, ambient geluiden; persoonlijk vind ik het qua gevoel niet zo heel ver verwijderd van de harmonische tonen van zijn ‘Somniātōrēs’. Maar als drone-specialist bij uitstek hoort de muzikant wellicht nuances die mij ontgaan. Hoe het ook zij, mooie klanken op een sympathiek medium.
‘States’ van Tapage (Tijs Ham) en Gareth Davis beweegt zich in aardser territorium. Ham creëerde een set-up waarin elektronica deels gevoed wordt met zijn eigen analoge feedback, al dan niet digitaal gemanipuleerd, waardoor een chaotisch systeem ontstaat dat op onverwachte manier met zichzelf in balans komt. Eenmaal op dat punt genereert het zijn eigen geluid, los van Hams sturing. Hij ontwierp het systeem voor een live-situatie, maar past het nu toe op plaat, samen met basklarinettist Gareth Davis. Het resultaat is abstracte geluidswerken waarin lange, uitgesponnen passages van resonerende feedback worden afgewisseld met minimale tonen en abrupte uitbarstingen. De combinatie van elektronica en klarinet is wonderlijk organisch; de twee lopen niet zo zeer in elkaar over, maar lijken in samenspraak om elkaar heen te draaien. Davis’ instrument is als een groot dier dat zijn weg zoekt in een onbekend, levend landschap. De laatste minuten zijn wat extremer, maar juist de uitgekiend gebalanceerde spanning van de eerste vijfentwintig die ‘States’ de moeite waard maakt.