Janek Schaefer is een veelzijdig mens. Hoewel in deze pagina’s vooral geroemd vanwege zijn verrichtingen als geluidskunstenaar, geeft hij daarnaast lezingen, maakt hij installaties, studeerde hij architectuur en is hij actief als fotograaf en grafisch ontwerper (al zou je dat laatste na een blik op zijn website niet zeggen). Maar bovenal is hij een conceptualist. Een van zijn eerste platen was de opname van de verzending van een postpakket, door een dictaphone in het pakket. Daarnaast heeft hij een fascinatie met vinyl, die zowel tot uiting kwam in zijn drie-armige platenspeler, als het record meeste gebroken platen in een uur tijd. ‘Phoenix & Phaedra Holding Patterns’ is een live compositie, oorspronkelijk gemaakt om tijdens een performance te worden uitgezonden naar draagbare radio’s in het publiek, dat naar een leeg podium keek. Sonic cinema, noemt Schaefer het. Als instrumentarium diende de directe omgeving, een radio-ontvanger en een Shruti-doos, een van oorsprong Indiaas instrument dat akoestische drones voortbrengt. De plaat begint met een lang ambient nummer, vol zacht gekraak en veel omgevingsgeluiden, in lijn met Taylor Deupree en andere 12K-artiesten. De compositie ontwikkelt zich traag, en zachte pianonoten voegen wat detail toe. De introductie van het sonore Shruti-geluid geeft de muziek vervolgens een meditatief karakter, waarna de plaat even alleen nog maar lijkt te bestaan uit achtergrondruis. De nummers daarna volgen dezelfde opbouw. ‘Phoenix & Phaedra…’ is mooi, maar niet een plaat die de aandacht lang vasthoudt als je er niet je best voor doet. Wat dat betreft wordt het gedachteloos staren naar een leeg podium node gemist.