In de categorie geniale artiestennamen mag de Amerikaanse producer Seth Haley, beter bekend als Com Truise, zich melden als één van de winnaars. Op zijn zijn derde album trekt deze synthesizerkunstenaar de donkere lijn van voorganger ‘Iteration’ (2017) door op een plaat die flink leunt op contrasten. ‘Persuation System’ kwam tot stand terwijl Haley belast was met gemixte gevoelens over de wereld. Hij is er zich namelijk sterk van bewust dat alle technologische ontwikkelingen er voor zorgen dat de mensheid steeds meer met elkaar verbonden is, maar dat de wereld ook fragmentarischer wordt. Deze tegenstelling heeft Haley proberen te vangen in zijn muziek. Een interessant gegeven, omdat Haley zich op ‘Iteration’ juist verder weg bewoog van de collage-achtige aanpak van zijn eerste album ‘Galactic Melt’. Nu focust hij zich toch weer op tegenstellingen, maar verwerkt deze op een andere manier. Op ‘Persuasion System’ -dat opnieuw volledig werd gemaakt met analoge synthesizers- zitten het contrast hem vooral in de dreigende ondertoon van de muziek, die zich afsteekt tegen de sierlijke en kristalheldere synth-melodieën die Haley uit zijn apparatuur tovert. Een aantal keer is er een moment van bezinning, in een prachtig ambient-intermezzo als ‘Gaussian’, waarin Haley even alle zorgen over de wereld van zich af lijkt te slaan. De andere nummers sputteren met een dreunende ondertoon voorbij, waarbij het wrange randje Haleys contrasten goed weet uit de dragen. De muziek had net als op zijn voorgaande albums zo weer in een jaren 1980 science fiction film à la ‘Blade Runner’ gepast. De fraaie details -zoals de new wave gitaarriff in het slotnummer- die dit album herbergt, zorgen ervoor dat Com Truise opnieuw een ware ontdekkingsreis van zijn album heeft gemaakt.