Zoem. Klik. Wobble. De platenspeler van DJ/ Rupture alias Jace Clayton gaat aan en een trage riedel van dubtronica vloeit uit de speakers. Het is niet lang opdat de tegendraadse baritone gitaartonen van Andy Moor, faam verworven in The Ex via Dog Faced Hermans, aanzwellen en meejanken op het dubbende ritme. ‘Patches’ is de tweede samenwerkingsplaat tussen Rupture en Moor en alle stukken zijn opgenomen tijdens optredens. Dit concept van improvkracht als een tegenbelichting op studiowerk maakt het tot een avontuurlijk stuk waarbij de twee van hun eigen krachten uit durven gaan. Als deejay gooit Rupture altijd hoge ogen met zijn eigenzinnige mixen en zijn impact is hier te meten door de wijze waarmee hij met de ritmes en samples speelt. In de compositie ‘Jimmy Rodgers’ horen we een Diana Ross acapella op een achtergrond van donkergetinte gitaarklanken en gepitchte sluimeringen. ‘My world is empty without you babe’ krijgt dan ineens een heel andere context. Andere gefragmenteerde ingrediënten zijn vissermansliederen uit Sardinië, Keniaanse fiftees pop, Edgar Varèse, Steve Reich, Bass Clef en Timeblind. Uiteraard mag Tracy Chapman niet ontbreken, Rupture kennende. Ook wordt er percussie gecreëerd met klanken van geweerschoten, bommen en granaten zoals in ‘Our Enemies Have Watches But We Have Time’, een verwijzing naar een Talibanslogan. Wellicht wordt de gedachte gewekt dat Moor enkel meepingelt indien nodig, maar de rolverdeling is van evenredige aard. In bepaalde composities neemt zijn gitaar de overhand qua ritme of riffs, waarbij Rupture de maat volgt en zijn kans afwacht. Dit spel zorgt voor diverse composities waarbij de fragmentatie de harmonie zelve is zonder dat we ons kunnen vastpinnen op één stijl. Elke keer weer worde we op het verkeerde been gezet. Dit is de extra stap voor wie het improvexperiment tussen gitaar en vinyl niet schuwt.