Op een goede dag ging Arturas Bumteinas uit wandelen en stuitte hij in het bos op een Satansboleet. Volgens Wikipedia veroorzaakt het ding een braakreactie die zes uur kan duren, maar Bumteinas heeft maar tien minuten nodig om zich door een hoorspel van fluisterende en zuchtende field recordings heen te hallucineren, over een ondergrond van drones en opgerekte tuba-tonen. Het heeft wel iets spookachtigs, maar tegelijkertijd klinkt een tuba onvermijdelijk ook een beetje als een Disney-olifant. Niet erg, heel serieus lijkt Bumteinas het zelf ook niet te nemen. This piece sounds better if sped up substantially, schrijft hij. Ook in het tweede stuk zijn de tonen vooral uitgerekt; improviserende violen schuiven atonaal over elkaar heen. Af en toe tokkelt er iemand op een harp. Veel lijn zit er niet in, maar de aandacht wordt er weer aan de haren bijgesleept in Violin, Viola & Untitled, waarin het naamloze een setje onsympathieke microloops blijkt die de twee strijkers vrijwel helemaal verdrinken in iets dat klinkt als een haperende cd-speler. In een poging het evenwicht weer te herstellen golven de laatste twintig minuten traag door een track van zachte ambient-tonen door een accordeon zowaar bijgestaan door een zoekende gitaar. Ook hier dreigt atonaliteit, maar het grootste deel van de tijd doet het de bucolische titel van de plaat wel enige eer aan. Of van de download, liever gezegd, want ‘Pastoral’ is digital-only. En nog gratis ook, dus u kunt de boel ook weer met een gerust hart weggooien.