Asylum On The Hill komt uit Lexington, Kentucky en is dan wel een nieuwe naam aan het stonerfront, de band bestaat uit een resem oudgedienden van het genre. Leden en ex-leden van Hermano, Rosie Rosie, Supafuzz, The Dead Hours en Lennon schreven gedurende een jaar lang wat songs bij elkaar die ze nu presenteren op hun debuutalbum. Zeventien korte rocksongs namen de vier heren op, waarbij ze voor Last Ride assistentie kregen van Danko Jones. Danko Jones is meteen een stevige referentie voor deze plaat: een soort stadionrock die er geen is, maar ook moeilijk jonge gasten zal aanspreken wegens net iets te belegen. En Dave Angstrom mag dan zijn uiterste best doen om zuiver te zingen terwijl Phil Kring, Jason Groves en Jeff Garner het beste van zichzelf uit hun instrumenten persen, het lukt nooit echt. De songs daveren door, glijden van je af, beklijven niet, maken weinig tot geen indruk. Eigenlijk is het hetzelfde verhaal als de bands waarmee de leden naast Asylum On The Hill aan de slag zijn: net niet. En daar doet hun bewondering voor belegen riffs van Thin Lizzy en Deep Purple evenmin goed aan. De hoes is wel mooi. Leuk ook. Het is een begin.