Guardner is de artiestennaam van Marcus Schmahl, een 30-dertigjarige Duitser. Paris Cant Wait is zijn tweede album (de eerste heet Somedays In My Life) en ze bevalt mij matig. Downbeat lounging noemt de bio deze plaat en dan weet u alvast waar de koffieautomaat staat. Dit is geen muziek om je een buil aan te vallen, de sferische ritmes happen lekker weg, en u ziet zichzelf al zitten met een cocktail in de hand. Distant Link
is dromerig, spannend en niet slecht. Als niet-kenner van dit genre vermoed ik wel dat de liefhebbers van deze muzak ‘Paris Cant Wait’ een goed album zullen vinden. Het klinkt lekker, vol maar niet té vol, en suf is het album zeker niet. Maar het is vooral (nog) niets voor deze nog te onstuimige dame.