De uitgaven van het New Yorkse label New World Records zijn helaas niet altijd even gemakkelijk in de handel terug te vinden, doch hun recente output toont aan dat het meer dan ooit de moeite loont op zoek te gaan naar cds van dit keurmerk. Saxofonist Tony Malaby wordt af en toe vergeleken met de legendarische Archie Shepp en het valt gemakkelijk in te zien waarom: beiden begeven zich op de grens tussen progressieve postbop en beluisterbare vrije improvisatie. Malaby stak veel tijd in het uitpuren van het groepsgeluid en op Paloma Recio blijkt duidelijk dat die investering loonde: het kwartet (gevormd door Ben Monder op elektrische gitaar; Eivind Opsvik op bas en Nasheet Waits op drums) klinkt spaarzaam, bijzonder atmosferisch en perfect op elkaar ingespeeld. De originele composities van Malaby vallen veeleer te zien als een soort thematische schetsen, die zijn collegas vrij mogen interpreteren. Een heel contrast met het doorwrochte werk van de Catalaanse componist Federico Mompou, van wie een uitvoering van Musica Callada dienst doet als sluitstuk van Paloma Recio. Prachtplaat. Gitarist Scott Fields werkt op Samuel een diametraal tegenovergesteld concept uit. Hij vertrekt van drie theaterstukken van Samuel Beckett die hij woord voor woord (inclusief regieaanwijzingen!) omzet naar vierstemmige stukken die door hem en zijn collega-muzikanten (John Hollenbeck, percussie; Scott Roller, cello; Matthias Schubert, tenorsax) smetteloos ten uitvoer worden gebracht. Deze bijzondere oefening resulteert in drie lange stukken, die zich nog het best laat omschrijven als ingestudeerde improvisatie. Merkwaardig genoeg levert Fields formalistische techniek een vrij interessante langspeler op. Voer voor fans van vrije impro en avant-garde muziek.