Eén van de meest a-typische namen uit de Warp-catalogus van de jaren 1990 moet wel Red Snapper zijn. Het Londense trio bracht in de periode 1996-2000 drie knappe platen uit op het label. Maar toen werd het stil rond de band. In 2003 verscheen nog een compilatie met restjes en remixen op Lo Recordings, maar daarmee leek het Red Snapper-verhaal definitief afgelopen. Tot nu dus. Met dezePale Blue Dot gaan de heren terug naar de roots en dan met name het eerste album Prince Blimey. Weg zijn de MCs en vrouwenstemmen die hun stempel drukten op hun tweede Making Bones en derde plaat Our Aim Is To Satisfy. Dit is terug de pure Red Snapper, zij het dat de drums, bas en gitaar dit keer aangevuld worden door de saxofoon of de klarinet van het vierde bandlid Tom Challenger.
De plaat die werd samengesteld uit live en in de studio opgenomen stukken telt zes nummers en twee (overbodige) remixen en is net zo divers als we van Red Snapper gewend zijn. Samen met de vocale inbreng is ook de hiphop en dance invloed wat verdwenen. Maar er valt nog genoeg te smullen op deze Pale Blue Dot. Van de krautrock van opener Brickred gaat het over jazz en funk naar de bluesy kraker Wanga Doll waarna de heren nog een blik dub opentrekken om te eindigen met het trieste, naar The Smiths lonkende, Deathroll met een hoofdrol voor de klarinet van nieuwkomer Challenger. Jammer dat het na zes tracks is afgelopen, maar desalniettemin: welkom terug!