Eigentijdse muziek staat meestal gelijk aan muziek die gemaakt wordt in Europa, Noord-Amerika en een klein aantal Aziatische landen. Maar ook een land als Peru heeft blijkbaar al jaren een bloeiend avant-garde circuit. Onlangs kwamen twee cd’s uit met werk van dertig jaar geleden, ‘Paisajes Sonoros’ en ‘Hombres De Viento/Venas De La tierra’. De eerste bevat soundscapes uit natuurlijke en stedelijke omgevingen; op de tweede staan soundtracks bij twee documentaires. Het aardige is dat ze zowel trouw zijn aan wat je een ‘avant-garde idioom’ zou kunnen noemen, en aan de wortels van de traditie. Bandmanipulatie, bijzondere speeltechnieken, informele composities die resulteren in open structuren gaan hand in hand met de klanken van instrumenten uit de volksmuziek – ratelende snoeren met schelpen, panfluiten, charango’s en slagwerk in diverse afmetingen. De filmmuziek is van de hand van Luis David Aguilar. De ene film gaat over de mensen die onder levensgevaarlijke condities in steengroeven werken; de andere verwijst naar rituele offers waarbij mensen levend begraven werden, met het doel leven te brengen naar de bergen. De ‘mensen van wind’ krijgen letterlijk hun ziel ingeblazen door de diep suizende klanken van de panfluiten, die een meter lang kunnen zijn. De ‘levensaderen van de aarde’ komen tot je in zware slagen op trommels, de lichte galmende klanken van pianosnaren die met vingernagels bespeeld worden, pompende tonen van de panfluiten, en pulserende elektronische klankmassa’s. Latijns-Amerikaanse spiritualiteit heeft onmiskenbaar griezelige randjes. De klanklandschappen op de andere cd werden in 1984 samengesteld door een groep van vier muzikanten en componisten. Het was een tijd van ingrijpende veranderingen in Peru. Het jaar 1980 zag een herstel van de democratie na een lange periode van militaire dictaturen. Een van de gevolgen was een trek van het platteland naar de steden, en dan met name naar de hoofdstad Lima. ‘Paisajes Sonoros’ schildert die twee werelden: de oorsprong in woestijn en oerwoud, en de stad als doel. Het is een geïnspireerd tweeluik, mede door de inbreng van percussionisten Julio Chocolate Algendones en Manongo Mujica. De ene afkomstig uit psychedelische rock, de andere getraind in de ritmes van de Caribische santería rituelen. Een bijzondere schildering in bijzondere klanken.